Ik heb zolang gezongen
Van hoe droevig ik zou zijn
Met mijn angst te koop gelopen
En maar zoeken naar de pijn
Om de blues te kunnen zingen
Heb ik me slechter voor gedaan
En nu het echt dan niet zo goed gaat
Blijkt er niet zo gek veel aan
Ik droomde van die nachten
Eenzaam slenterend op straat
Een droeve glimlach van een filmster
Met mijn ziel wist ik geen raad
Maar nu ook mijn drie-na-beste vriend
Mij op straat laat staan
En ik echt geen flauw benul heb
Waar ik wat fout heb gedaan
Nu mis ik jou
Zoals ik eigenlijk jou altijd missen wou
Waar ik van die meesterlijke zinnen
Over schrijven zou
Nu mis ik jou
Een grap is leuk
Als je ‘m helemaal niet verwacht
Ellende kun je hebben
Als je er eigenlijk om lacht
Verdriet is best te dragen
Als je ‘t eerst zelf hebt bedacht
De blues is echt te gek
Als er iemand op je wacht
Nu mis ik jou
Natuurlijk wist ik dat het
Ooit eens fout zou gaan
Maar dan zag ik me al zitten
Rode wijn en volle maan
In de ene hand een pen
En in de andere een glas
En dan heel mooi zitten dichten
Hoe droevig het wel was
Nu mis ik jou
Zoals ik eigenlijk jou altijd missen wou
Waar ik mineur melodieen over componeren zou
Nu mis ik jou