In een hemd dat je niet herkent
pronk je op die foto van vorig jaar
zo te zien dezelfde vent
dezelfde blik in je ogen, hetzelfde haar
Maar alles voelt anders aan
je fluistert een nieuwe naam
niet zo verstandig
maar je zit op een vulkaan
Je loopt weer ziek van liefde
de dokter zegt dat het nooit overgaat
altijd weer liefde
je weet het zelf: het is te laat
Op een bank in het park zit je bang
te wachten op een teken van leven
elke zucht duurt levenslang
je krijgt geen lucht
bewegen valt je zwaar
Want alles voelt anders aan
je fluistert alweer haar naam
niet zo verstandig
maar je zit op een vulkaan
Je loopt weer ziek van liefde
de dokter zegt dat het nooit overgaat
altijd weer liefde
je weet het zelf: het is te laat
Soms wil je vluchten maar je schoenen zijn te zwaar
je kent de geruchten : je blijft verslaafd aan haar
En je loopt weer ziek van liefde
de dokter zegt dat het nooit overgaat
altijd weer liefde
je weet het zelf
je loopt weer ziek van liefde
de dokter zegt dat het nooit overgaat
altijd weer liefde
je weet het zelf: het is te laat
het is te laat
veel te laat