Twieje Wurd


't durp is stil, 't liekt verloate
't rimpelt in 't oavendlicht
hugstes 'n paar minse proate
deure dreie langzaam dicht
't durp is muuj, 't is verslaage
't durp dat verloor vandaag
verloor mier dan 't kos verdraage
't waas teveul wat 't zaag
Heej stong midde in 't leave
alles wat 'ie zei en doch
doar ging genne weg an neave
heej haj an twieje wurd genog
't durp woar 'ie waas geboare
dat bouwde 'ie met elke stien
dat durp het vandaag verloare
't durp is vandaag allien
Vur iederien din os is veurgegoan
vur iederien din alles het gegeave
enne gojje mins blieft altied leave
'n leave lang de moeiste kleure
gerimpeld in 't oavendlicht
dat bield dat kos vur iewig deure
de zon, de wind in zien gezicht
't durp mot opnij beginne
't wil allien mar troest en tied
't durp blieft vurleupig binne
't durp is zichzelf kwiets um te onthalde of vergeate
gen gezeik, gen probleem
of ik wat mier of minder neem
of wat zuj ik vandaag nog motte eate
ik heb alles bij de hand
mien eige zon, mien eige land
miene boem, mien wolke en mien sterre
de joare dat ik onder bin
how ik meejzelf wal dor 't leave hin

.