Myœli zaklête w smutek
S³owa zaklête w piêœæ - tak mocne, by wci¹¿ raniæ
Mi³oœæ zaklêta w lustro - odbija resztki uczuæ poni¿onych serc
Tych wszystkich dusz upad³ych
Anielskich dusz straconych zroœniêtych skrzyde³ trzepot
Tych wszystkich dusz skazanych
Tych wszystkich, którzy chc¹ tu wejœæ
W ukryty wymiar
Niedostrzegalne barwy, czarne wodospady
Ukryty wymiar
Bóstw pos¹gi nietykalne, czarne ogrody
Ukryty wymiar
Stoisz na œrodku poszukuj¹c swojej drogi
Ukryty wymiar
Cienie zaklête w noc, czarn¹ jak strach, niepokój, obraz przemijania
Ich cel istnienia to dosiêgn¹æ jak najprêdzej spokoju wrót
Tych wszystkich dusz upad³ych
Anielskich dusz straconych zroœniêtych skrzyde³ trzepot
Tych wszystkich dusz skazanych
Tych wszystkich, którzy chc¹ tu wejœæ
W ukryty wymiar.