På sytti og tusen favnars djup
Slår ein puls jamnare
Og høgare
Bølger breier seg
Som hjarteslag
Gjennom lidlaus
Mosaikk
Ein vis mann
Tre høgder var han
Kom ein gong
Ned hit og sa:
Det som har vaert,
Var aldri
Då såg dei elva
Brenne, og sola blø
Då såg dei elva brenne
Og sola blø
Ei norne,
Kom ho med
Ned fra røttene
Og livets tre
Alt vil døy og forgå
Stillna skal atter rå
Då høyrde dei
Songen kvelast
Og barna dø
På sytti og tusen favnars djup
Slår ein puls jamnare og høgare
Tomme univers i kvart eit ord
Der oppe, kor draumar døyr.